maandag 8 oktober 2012

Review: The Setting Son - Before I Eat My Eyes & Ears (Bad Afro Records, 2012)(Pop)

The Setting Son begon als een soloproject van Sebastian T.W. Kristiansen, die meer dan 50 songs in zijn flat te Kopenhagen had opgenomen op een 4 sporen bandrecorder.
Toen Lorenzo Woodrose deze banden in handen kreeg, ging hij er mee naar Bad Afro Records en dit label bracht de eerste 2 albums plus een single van Sebastian uit, met Lorenzo als producer.
Dat waren "The Setting Son" uit 2007 en "Spring Of Hate" uit 2009 plus de single "In A Certain Way" uit 2008 en nadien werd The Setting Son een echte band, waarin 6 mensen actief zijn.
The Setting Son bestaat uit: Sebastian T. Winther - zang, slaggitaar en orgel, Adam Olsson - sologitaar, zang en basgitaar, Heinzz - orgel, Emma Acs - zang, Tobias Winberg - basgitaar en gitaar en Adam Winberg - drums en percussie.
Hun CD / LP "Before I Eat My Eyes & Ears" werd in de Orangeriet Studios te Kopenhagen opgenomen en bevat 10 songs, waarvan er al 2 op single verschenen zijn.
Het openingsnummer, de tweede single, die van de CD / LP getrokken werd, "Eat My Fear", is een lekker vrolijk klinkende uptempo song met een aanstekelijk ritme en door het orgelspel krijgt iets psychedelisch.
Vervolgens hoor ik de band een heerlijke licht psychedelische song spelen, die in augustus als eerste single van de CD / LP verscheen, getiteld "Above The Rest", die gevolgd wordt door "Are You The One", een prima popsong, die in het verlengde van voorgaand nummer ligt, maar iets minder psychedelisch klinkt.
Daarna krijg ik "Terrible Town" voorgeschoteld en dit naar progressieve rock neigende nummer swingt als een trein, waarna het vlekkeloos over gaat in "All That Candy", een swingende psychedelische popsong met uptempo ritme.
In "Death Breath" gaat de band in de richting van een dansbare song met prima samenzang en in "Butterface" hoor ik een schitterende, maar vrij heftige uptempo song, waarin ook lichte surf invloeden doorklinken.
"Best Of Me" is een song, die invloeden van de jaren zestig en tachtig bevat en door het dansbare ritme is het moeilijk hier stil bij te blijven zitten.
Ook in "Throwaway" houdt de band het tempo vrij hoog en deze prima song gaat verder waar "Best Of Me" stopte en ligt dus in het verlengde hiervan, wat inhoudt, dat het ritme ongeveer hetzelfde is.
Als laatste nummer hoor ik "La Luna", dat net als de meeste songs een hoog dansbaar ritme heeft, waarbij de muziek opgewekt en fris klinkt.
"Before I Eat My Eyes & Ears" bevat lekker in het gehoor klinkende uptempo popmuziek, die zo nu en dan tegen het psychedelische aan zit en is een genot om naar te luisteren.




The Setting Son - Eat My Fear - YouTube
www.youtube.com/watch?v=c9eJp3RBq4A

Geen opmerkingen:

Een reactie posten