Review: The Night Times - I'm Leaving You (Rogue Records, 2024) (Garagerock)

The Night Times uit Los Angeles, Amerika bestaat uit: Tanya Pelayo - drums en zang, Anthony "Squints" Melendez - sologitaar  en zang, Magoo Benavides - zang en ritmegitaar, Chris Medina - zang en basgitaar en Ben Martinez - orgel en zang.

De band bracht hun debuut uit met de 7" single "I Don't Mind", die in 2018 via Outro Records verscheen en deze werd gevolgd door "Here We Go" (LP via Outro Records, 2019), "Watch Yout Step" (7" single via State Records, 2019) en "Juanita Wau Hates The Night Times" (7" single via Outro Records en Fantastic Dracula Carnival, 2019) en op 15 april 2024 brengt de band hun 7" single "I'm Leaving You" / "Tell Me" via Rogue Records uit.

Op de A-kant "I'm Leaving You" zet The Night Times me een fantastische jaren 60 gerelateerde uptempo garagerock song met psychedelisch orgelspel voor, die swingt als een trein en in "Tell Me" laat de band me genieten van een verrukkelijke beat song met een gemiddeld tempo en psychedelische jaren 60 invloeden, die tot dansen aanzet.

De 7" single "I'm Leaving You" van The Night Times bevat 2 geweldige garagerock songs, waarmee de band me even terug naar de jaren 60 heeft gevoerd en ik kan iedere liefhebber van dit muziekgenre deze schijf dan ook zeer aanraden.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Shadowplay - Fade Away (Beluga Records, 2014) (New Wave)

Shadowplay SWE uit Stockholm, Zweden begon als een cover band en speelde in eerste instantie muziek van jaren 80 bands zoals Sisters Of Mercy, The Cure, Joy Division en Siouxie And The Banshees en aanverwante artiesten en bands, maar ontdekten, dat het maken van eigen nummers meer plezier opleverde.

De band, die in 2020 werd opgericht, bestaat uit: Axel Wall - sologitaar, Bengt Alm - basgitaar en Micke Wall - sologitaar, zang en programmering.

Shadowplay bracht op 2 maart 2023 hun debuut single "Down" in eigen beheer als digitale download uit en deze werd op 7 september 2023 gevolgd door de digitale single "Pain" en op 11 april 2024 bracht Beluga Records hun single "Fade Away" als digitale download uit.

In "Fade Away" zet Shadowplay me een mooie pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme voor, die invloeden van new wave uit de jaren 80 heeft en een dansbaar ritme bevat en ik kan liefhebbers van dit genre deze schijf dan ook zeer aanbevelen.(luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie)

Review: A Treehouse Wait - Kaleidoscope (Volkoren, 2024) (Pop)

A Treehouse Wait uit Stockholm, Zweden bestaat uit: Jenny Gajicki (Wahlström) - zang en Emil Sydhage - alle instrumenten.

Het duo bracht hun debuut uit met de CD EP "Untitled", die in 2011 in eigen beheer verscheen en gevolgd werd door "Never The Same" (CD EP, 2012, eigen beheer), "Waves" (CD EP, 2015, eigen beheer) en "Interlude" (CD album, 2016, Volkoren) en op 24 mei 2024 verschijnt hun album "Kaleidoscope", dat 9 nummers bevat, als CD en als digitale download via Volkoren.

Op "Kaleidoscope" spelen de volgende muzikanten mee: Oscar Uggla - drums en percussie (track 1, 3 en 7), Emil Eriksson - synthesizer (track 1), basgitaar (track 3, 5 en 8), Ted Hector - synthesizer (track 3), Elin Sydhage - achtergrondzang (track 5) en Hanna Ekström - snaren (track 7 en 8).

Het album start met "Wait For You", waarin A Treehouse Wait een mooie vrij rustige pop song met een aanstekelijk ritme ten gehore brengt, die lichte melodische elementen bevat en gevolgd wordt door "The Edge", een pop song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk dansbaar ritme en dance invloeden en "Pick Me Up", een prima pop song met een niet al te hoog tempo en een terugkerend ritme, dat tot beweging aanzet.

Daarna volgen het als single verschenen "Iccy", een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en dance invloeden, "Trouble", een prachtige song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme en "Itaot", een lekker in het gehoor klinkende song met een dansbaar ritme.

In het titel nummer "Kaleidoscope" zet A Treehouse Wait me een song met een gemiddeld tempo en een terugkerend dansbaar ritme voor (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie), in "All Of Me" krijg ik nogmaals zo'n zelfde soort soort te horen en in "Not Scared Of The Dark" laat het duo me genieten van een puike trage song, die een trieste ondertoon heeft.

"Kaleidoscope" van A Treehouse Wait staat vol mooie pop songs, die hoofdzakelijk een gemiddeld tempo bevatten en veelal hetzelfde klinken, waardoor de nummers op het album naar mijn mening iets te weinig variatie hebben, met uitzondering van "Not Scared Of The Dark" dat ik dan ook het beste nummer van het album vind, maar desondanks raad ik liefhebbers van de betere pop toch aan deze schijf eens te gaan beluisteren en zelf hun oordeel hierover te vellen, want deze is zeker niet slecht.

 

Review: Cult Of White Noise - There's A Drone In My House (Eigen Beheer, 2024) (Drone)

Andrew Briston - sologitaar, zang en keyboards uit Cambridge, Engeland maakt deel uit van de band Psychic Lemon.

Hij is een solo project gestart genaamd Cult Of White Noise en bracht op 27 maart 2020 zijn digitale album "Utopia Deferred" in eigen beheer als digitale download uit en deze is op 3 april 2024 gevolgd door het gratis digitale album "There's A Drone In My House" uit, dat 4 nummers bevat.

Het album start met "Tribocharged", waarin Cult Of White Noise een schitterend duister drone nummer met een gemiddeld tempo ten gehore brengt. dat een licht hypnotiserend terugkerend ritme bevat.

Daarna volgt "I, Socius", een zwaar stuk muziek dat een duistere sfeer oproept en een eentonig doordringend ritme heeft.

in "Axial Flow" laat Cult Of White Noise me genieten van een fantastisch nummer met een hypnotiserend terugkerend ritme en een gemiddeld tempo.

Dan volgt "Surface-Acting Agents", een heftig stuk muziek dat in een vrij hoog tempo wordt gespeeld en chaos in mijn hoofd teweeg brengt, maar desondanks geweldig klinkt.

"There's A Drone In My House" van Cult Of White Noise bevat 4 niet alledaagse nummers, die niet voor iedereen toegankelijk zullen zijn, maar zij die er notie van nemen zullen deze zeer speciale digitale schijf zeker op waarde weten te schatten.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: Custard Flux - Einsteinium Delirium (Friends Of The Fish, 2024) (Progressieve Rock)

Custard Flux is project van multi-instrumentalist Gregory Curvey uit Detroit, Amerika, die het meest bekend is van zijn band The Luck Of Eden Hall.

Hij bracht op 1 juni 2018 zijn debuut album "Helium" uit als 2LP, als CD en als digitale download en deze werd gevolgd door: "Helium Box Set Bonus" (digitaal album, 1 november 2018), "Echo" (LP, CD en digitale download, 1 juli 2019), "Echo LP Bonus" (CD en digitaal album 14 maart 2020), "Oxygen" (LP, CD en digitaal album, 3 juli 2020), "Custard Flux Live In Chicago" (digitaal album, 5 mei 2023) en "Phosphorus", dat in eigen beheer werd uitgebracht en als LP in een beperkte oplage van 200 stuks op wit vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als LP in een beperkte oplage van 50 stuks op luchtblauw vinyl met een tekst vel, ansichtkaarten en een herbruikbare plastic zak, als CD in een beperkte oplage en als digitale download verscheen.

Hierop spelen de volgende muzikanten: Vito Greco - sologitaar en Portugese gitaar, Timothy Prettyman - dubbele bas, Mars Williams - saxofoon en Jay Tausig - dwarsfluit en achtergrondzang en Gregory Curvey - zang, sologitaar, harmonium, piano, klavecimbel, autoharp, drums en percussie.  

Op 7 juni 2024 verschijnt het album "Einsteinium Delirium", dat 10 nummers bevat, via Friends Of The Fish als LP in een beperkte oplage van 100 stuks op 180 gram rood vinyl, als LP in een beperkte oplage op cyaan blauw en rood 180 gram vinyl, als CD in een beperkte oplage van 200 stuks en als digitale download.

Het album is vooraf gegaan door de digitale singles "Right Now Here In Time" (22 januari 2024) en "Equinox" (19 april 2024) en hierop spelen Gregory, Vito en Timothy en drummer Nick Pruett de muziek en tevens speelt gastmuzikant Andy Thompson - mellotron

"Einsteinium Delirium" begint met "Peace And Love", waarin Custard Flux een heerlijke progressieve rock song met een gemiddeld tempo speelt, die swingt als een trein en deze wordt gevolgd door "Burning In The Sun", een uitstekende uptempo progressieve rock song met een terugkerend ritme.

Daarna volgen "Kingdom Come", een puike song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte en de single "Equinox", een fantastische uptempo licht psychedelische rock song met een aanstekelijk dansbaar ritme en subtiele tempowisselingen. 

In "Transmutation" schotelt Custard Flux me een prima instrumentaal psychedelisch nummer met een terugkerend ritme, een gemiddeld tempo en ruimtelijke invloeden voor en in "Right Now Here In Time" laat de band me genieten van een schitterende swingende uptempo poprock song met een terugkerend ritme waarbij stil zitten niet aan de orde is.

Dan volgen "Open Wide", een swingende rock song met een gemiddeld tempo, een aanstekelijk ritme, subtiele tempowisselingen en progressieve rock invloeden en "Time For Me To Go", een progressieve rock song met een terugkerend ritme en een aanstekelijk ritme.

Verder volgen "Valentine", een lekker in het gehoor klinkende song met een gemiddeld tempo en jaren 70 invloeden en "Fat Man", een verrukkelijk instrumentaal progressief rock nummer met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk terugkerend ritme.

"Einsteinium Delirium" van Custard Flux is een fantastische plaat met geweldige progressieve rock nummers, waarmee ik enorm van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van deze muziekstijl deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar dit album via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The On And Ons - Looking Out Of A Mirror (Rogue Records, 2024) (Powerpop)

The On And Ons werd in 2015 te Sydney, Australië opgericht door Glen Morris - sologitaar en zang, Brian Morris - drums en zang en Clyde Bramley - basgitaar  en zang, die samen met John Hoey - keyboards de band vormen.

De band bracht in 2015 hun debuut single "Hard To Say Goodbye" / "You And I" op 7" vinyl uit via Get Hip Recordings en deze werd gevolgd door de albums: "It's The On And Ons Calling" (2015, CD), "Welcome Aboard" (2017, LP en CD), "Menacing Smile" (2020, CD mini album), "Back For More" (2021, CD) en "Let Ya Hair Down!" (2023, CD), die allemaal via Citadel verschenen en op 15 april 2024 bracht Rogue Records hun 7" single "Looking Out Of A Mirror" / "Hey What’s Going On?" uit.

In "Looking Out Of A Mirror" schotelt The On And Ons me een schitterende uptempo melodische powerpop song met een aanstekelijk dansbaar ritme voor, die een hoog meezing gehalte heeft en tempowisselingen  bevat en in "Hey What’s Going On?" krijg ik een uitstekende swingende uptempo rock song te horen, die tot beweging aanzet.

"Looking Out Of A Mirror" van The On And Ons is een lekker in het gehoor klinkende single met 2 dansbare powerpop songs, waar ik erg van genoten heb en ik raad iedere liefhebber van dit genre en de betere pop en rock deze schijf dan ook van harte aan.(luister naar deze single via de bandcamp link onder de recensie)

Review: The Haven Green - Dreamers In A Dreamless World (Megadodo Records, 2024) (Pop)

The Haven Green uit Ealing, Engeland is het alias van Steve Somerset, die werkte voor de video productie maatschappij Medialab van Kevin Godley & Lol Creme (10CC) en video's maakte voor INXS, Sting, Rush, Thompson Twins, Howard Jones, Band Aid, Fashion Aid en Artists Against Apartheid.

Ook maakte hij 4 albums onder de naam The Shadow Kabinet, vormde hij de band The Blues Ghosts (2012-15), waarmee hij het live album "Bootlegged In Barnes" uitbracht,  produceerde het album "The Wish List", dat de muziek van onder andere Justin Hayward, Stephen Duffy, XTC, Steve Hogarth en anderen bevatte en tevens werkte hij met Dave Gregory aan muziek voor televisie.

In 2021 begon hij nummers te schrijven, die zouden uitmonden in het album "To Whom It May Concern", dat op 22 april 2022 via het Billywitch Records label verscheen als CD, waarop 8 nummers staan, waarbij verder het vermelden waard is, dat zijn alias genoemd is naar het grasveld Haven Green te Ealing, dicht in de buurt waar hij woont en op 24 mei 2024 brengt Megadodo Records zijn album "Dreamers In A Dreamless World" uit als CD.

Het album, dat 12 nummers bevat, start met "Live And Learn", waarin The Haven Green een mooie pop song met een gemiddeld tempo speelt, die lichte psychedelische invloeden bevat en gevolgd wordt door "Tread Carefully", een mooie rustige pop song met een aanstekelijk ritme en "La Belle Dame Sans Merci", een licht psychedelische pop song met een niet al te hoog tempo, dat tempowisselingen bevat.

Daarna volgen "Around The Bend", een lekker in het gehoor klinkende pop song met een gemiddeld tempo en een hoog meezing gehalte, "Golden Rule", een prachtige pop song met een vrij langzaam tempo en een aanstekelijk ritme en "Still Dreaming", een uitstekende pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk ritme.

In "Reach For The Sky" zet The Haven Green me een prima dansbare pop song met een gemiddeld tempo voor, waarbij het moeilijk is om stil te blijven zitten, in "Tell Me Again" krijg ik opnieuw een verrukkelijke pop song met een gemiddeld tempo en een aanstekelijk dansbaar ritme te horen en in "Time Is In Reverse" hoor ik hem weer een vrij rustige pop song spelen.

Verder volgen "Fallen Angels", een rustige pop song met een aanstekelijk ritme, dat aanzet tot schuifelen, het titel nummer "Dreamers In A Dreamless World", een puike  dromerige pop song met een gemiddeld tempo en een terugkerend ritme en "The Road To Utopia", een langzame song met een aanstekelijk ritme.

"Dreamers In A Dreamless World" van The Haven Green staat vol mooie pop songs met hoofdzakelijk gemiddelde tempo's en aanstekelijke ritmes en ik raad liefhebbers van de betere pop deze schijf dan ook zeer aan.(luister naar een gedeelte van dit album via de bandcamp link onder de recensie)